W grze Dungeons & Dragons występuje 7 głównych ras i kilka podras. Wybranie rasy jest bardzo ważne, bo decyduje ono o późniejszym wyborze klasy i rozwoju postaci. Poniżej znajdują się opisy poszczególnych ras, które pomogą wam w wybraniu odpowiedniej dla was. 

udzie to najłatwiej dostosowujący się, elastyczny oraz ambitny lud spośród wszystkich powszechnych ras. Większość ludzi to potomkowie pionierów, odkrywców, podróżników, uchodźców oraz innych podróżników po świecie. W rezultacie, krainy ludzi są mieszanką ludów - fizycznie, kulturowo, religijnie i politycznie. Krzepcy i delikatni, jasno- i ciemnoskórzy, krzykliwi i prości, religijni i niewierzący - ludzie obejmują całe spektrum. Są różnorodni w swych gustach, etyce, nawykach i zwyczajach. Inni oskarżają ich o brak szacunku dla historii, lecz to przecież naturalne, iż ludzie, których życie jest względnie niedługie, a ich kultura wiecznie się zmienia, mają krótszą pamięć zbiorową niż krasnoludy, elfy, gnomy czy niziołki. Ludzie zazwyczaj mierzą od 1,50m do niewiele ponad 1,80 i ważą od 60 do 125 kilogramów, przy czym mężczyźni są zauważalnie wyżsi i ciężsi od kobiet. Za sprawą skłonności do migracji i podboju oraz krótko żyjących pokoleń, ludzie są bardziej zróżnicowani fizycznie od innych powszechnych ras, odcienie ich skóry rozciągają się niemal od czarnej do bardzo bladej, włosów - od czarnych do blond (kręconych, falujących lub prostych), zaś zarost na twarzach (u mężczyzn) - od rzadkiego do gęstego. Wielu ludzi ma w sobie nutkę nieludzkiej krwi i może być po nich widać ślady elfiego, orczego lub innego rodowodu. Okres życia ludzi jest krótki - osiągają dojrzałość w wieku 15 lat i rzadko przeżywają choćby jedno stulecie.
Modyfikatory atrybutów: brak
Podrasy: brak

rasnoludy są znane ze swych umiejętności bojowych, fizycznej wytrwałości oraz magicznej odporności, wiedzy o sekretach ziemi, ciężkiej pracy oraz zdolności picia ciemnego, mocnego piwa. Ich tajemnicze królestwa, wyrzezane wewnątrz gór, są sławne dzięki dawanym przez siebie cudownym skarbom, przeznaczanym na dary lub handel. Krasnoludy mają ciężki dowcip i są podejrzliwe wobec obcych, lecz dla tych niewielu, którzy zyskali sobie ich zaufanie, są wielkoduszni. Cenią sobie złoto, klejnoty, biżuterię oraz obiekty sztuki wykonane za pomocą owych cennych materiałów, poza tym znane są ze skłonności do skąpstwa. Nie walczą ani lekkomyślnie, ani bojaźliwie, lecz ostrożną odwagą i uporem. Mają silne poczucie sprawiedliwości, lecz może ono przerodzić się w żądze zemsty. Wśród gnomów, którzy bardzo dobrze zgadzają się z krasnoludami, krąży takie oto powiedzonko: "Jeśli kłamię, niech wejdę krasnoludowi w drogę!". Krasnoludy mierzą jedynie od 1,20 do 1,35 metra wzrostu, lecz są tak szerokie i zwarte, iż ważą tyle co ludzie. Krasnoludzcy mężczyźni są trochę wyżsi, i zauważalnie ciężsi od kobiet. Skóra krasnoludów ma zwykle kolor ciemno- lub jasnobrązowy, a ich oczy są ciemne. Włosy zazwyczaj są czarne, szare lub brązowe i noszą je długie. Krasnoludzcy mężczyźni cenią wysoko swoje brody i bardzo o nie dbają. Krasnoludy osiągają dojrzałość po ukończeniu 50 lat i mogą przeżyć ponad 400 lat.
Modyfikatory atrybutów: +2 budowa, -2 charyzma
Podrasy: Krasnoludy wzgórzowe, Krasnoludy podziemne, Derro, Duergarowie (szare krasnoludy), Krasnoludy górskie

lfy obracają się swobodnie w krainach ludzi, są zawsze mile widziane, choć nigdy nie czują się tam jak w domu. Są dobrze znane ze swej poezji, tańca, pieśni, wiedzy oraz sztuk magicznych. Elfy cenią sobie rzeczy o naturalnym i prostym pięknie. Gdy ich leśnym domom zagraża niebezpieczeństwo, odsłaniają bardziej wojowniczą stronę, demonstrując umiejętności posługiwania się mieczem i łukiem, a także zmysł do strategii. Elfy są częściej rozbawione niż podekscytowane, częściej zaciekawione niż chciwe. dzięki tak długim żywotom zwykły spoglądać na wydarzenia z szerszej perspektywy, zachowując powściągliwość i nie trapiąc się błahostkami. Kiedy jednak dążą do jakiegoś celu - czy jest to niebezpieczna misja, czy uczenie się nowej umiejętności albo sztuki - potrafią być skupione i niezmordowane. Wolno nawiązują przyjaźnie i nie-przyjaźnie, a jeszcze wolniej o nich zapominają. Na drobne obrazy reagują pogardą, a na cięższe - zemstą. Elfy są niskie i szczupłe, mierzą od 1,35 do 1,65 metra wzrostu i zwykle ważą od42 do 62 kilogramów, przy czym mężczyźni mają ten sam wzrost i są jedynie nieznacznie ciężsi od kobiet. Są pełne gracji lecz delikatne. Zwykle mają blada skórę, ciemne włosy i ciemno zielone oczy. Nie posiadają włosów na twarzy ani na ciele. Elf osiąga dojrzałość w wieku 110 lat i może przeżyć ponad 700 lat.
Modyfikatory atrybutów: +2 zręczność, -2 budowa
Podrasy: Elfy wysokiego rodu, Wodne elfy (morskie elfy), Drowy (mroczne elfy), Szare elfy, Dzikie elfy (grugach), Leśne elfy

nomy są wszędzie mile widziane jako technicy, alchemicy oraz wynalazcy. Pomimo zapotrzebowania na ich umiejętności, wolą pozostawać wśród swoich, żyjąc w wygodnych norach pod łagodnymi, zalesionymi wzgórzami, gdzie mnóstwo jest zwierzyny, lecz polowanie bywa bardzo złym pomysłem. Gnomy uwielbiają zwierzęta, piękne klejnoty oraz wszelkiego rodzaju dowcipy. Mają ogromne poczucie humoru i choć kochają kalambury, żarty i gry, najbardziej rozkoszują ich sztuczki - im bardziej wyszukane tym lepsze. Na szczęście przykładają takie samo zamiłowanie do bardziej praktycznych nauk, takich jak inżynieria, co do psot. Gnomy są wynalazcami. Uwielbiają poznawać świat doświadczając go na własnej skórze. Czasami są nawet lekkomyślne. ciekawość czyni ich wyszkolonymi inżynierami, ponieważ zawsze szukają nowych sposobów, by coś zbudować. gnomy mierzą od 90 do 105 centymetrów wzrostu i ważą 20-22 kilogramy. Kolor ich skóry sięga od ciemnej opalenizny do drzewnego brązu, mają jasne włosy, zaś oczy mogą być w każdym odcieniu niebieskiego. mężczyźni lubią nosić krótkie, starannie przycięte brody. Osiągają dojrzałość w wieku 40 lat i żyją około 350 lat, choć niektórzy mogą osiągnąć nawet  500 lat.
Modyfikatory atrybutów: +2 budowa, -2 siła
Podrasy: Skalne gnomy, Svirfnebli (gnomy głębinowe), Leśne gnomy

ółelfy są skrzyżowaniem kultury ludzkiej i elfiej. Ludzie i elfy czasami się ze sobą wiążą; elfy przyciąga energia ludzi, zaś ludzi wdzięk elfów. Małżeństwa te kończą się równie szybko jak elfy liczą lata, ponieważ życie ludzkie jest dość krótkie, lecz pozostawiają po sobie trwałe dziedzictwo: półelfie dzieci. Życie półelfa może być ciężkie. Jeśli wychowują go elfy, rośnie ze zdumiewającą szybkością, osiągając dojrzałość po dwóch dekadach. Półelf staje się dorosły na długo przed tym, jak zdoła poznać zawiłości elfiej sztuki i kultury, czy nawet gramatykę. Zostawia swych przyjaciół z dzieciństwa, fizycznie stając się stając się dorosły, lecz kulturowo będąc dzieckiem według elfich standardów. Zwykle opuszcza swój elfi dom, w którym nie czuje się już dobrze, i udaje się pośród ludzi. Jeśli, z drugiej strony, jest wychowany przez ludzi, stwierdza, iż różni się od swoich rówieśników - jest bardziej powściągliwy, wrażliwszy, mniej ambitny i wolniej dorasta. Niektóre półelfy próbują dopasować się do ludzi, inne zaś odnajdują swą tożsamość w odrębności. Większość znajduje dla siebie miejsce w ludzkich krainach, lecz część przez całe życie czuje się tu obco. Większość półelfów posiada ciekawość, wynalazczość i ambicje ludzkiego rodzica, wraz z wyszukanym gustem, miłością do natury oraz estetycznym wysmakowaniem elfów. Dla ludzi półelfy wyglądają jak elfy. Dla elfów wyglądają jak ludzie (elfy nazywają ich wręcz półludźmi). Większość półelfów mierzy od 1,50 do niemal 1,80 metra i zwykle waży pomiędzy 45 a 90 kilogramów. Mężczyźni są wyżsi i ciężsi od kobiet, lecz różnica jest miej wyraźna niż wśród ludzi. Półelfy są bledsze, delikatniejsze i mają gładszą skórę niż ich ludzcy rodzice, lecz odcień skóry, kolor włosów oraz inne szczegóły różnią się tak samo, jak u ludzi. Oczy półelfów są zielone, tak jak ich elfich rodziców. Półelf osiąga dojrzałość w wieku 20 lat i może przeżyć ponad 180 lat.
Modyfikatory atrybutów: brak
Podrasy: brak

ółorki są urodzone na pograniczu, mogą żyć z ludzkimi lub orczymi rodzicami, lecz mimo to stykają się z obydwoma kulturami. Niektórzy, z różnych powodów, zostawiają swą ojczyznę i podróżują do cywilizowanych krain, prowadząc ze sobą upór, odwagę i umiejętności walki, jakie wykształcili w dziczy. Półorki mają gwałtowny i ponury temperament. Wolą działać, niż zastanawiać, i walczyć, niż spierać się. Powiodło się jednak tym, którzy mieli na tyle samokontroli, by przeżyć w cywilizowanych krainach, nie szalejąc. Półorki uwielbiają proste przyjemności, takie jak ucztowanie, picie, przechwalanie się, śpiew, zapasy, bębnienie i dziki taniec. Wyrafinowane rozrywki, takie jak poezja, dworski taniec czy filozofia, są im nieznane. W odpowiedniej drużynie półork jest cennym nabytkiem. Na wielkim balu u księżnej jest kłopotem. Półorki są wysokie jak ludzie i trochę cięższe, dzięki swym mięśniom. Szarawa karnacja, pochylone czoła, wydatne szczęki, wystające zęby i szorstka szczecina wyraźnie wskazują na ich pochodzenie. Orki lubią blizny. Postrzegają blizny z walk jako chwalebne pamiątki. Każdy półork, który żył wśród lub niedaleko orków, ma blizny; są to znaki hańby, wskazujące na służbę i identyfikujące poprzedniego właściciela, lud też oznaki dumy, odzwierciedlające podboje i wysoki status. Żyjąc wśród ludzi taki półork albo odsłania, albo ukrywa blizny, zależnie od swego nastawienia do ludzi i znamion. Półorki dorastają trochę wcześniej niż ludzie i starzeją się zauważalnie szybciej. Niewielu z nich żyje dłużej niż 75 lat.
Modyfikatory atrybutów: +2 siła, -2 intelekt, -2 charyzma
Podrasy: brak

iziołki są przebiegłymi i zdolnymi oportunistami. Poszczególni osobnicy oraz klany znajdują dla siebie miejsce gdzie tylko mogą. Często są obcymi wędrowcami, zaś inni reagują na nich z podejrzliwością lub ciekawością. Zależnie od swego klanu, niziołki mogą być wiarygodnymi, ciężko pracującymi (choć trzymającymi się swych klanów) obywatelami lub po prostu złodziejami, czekającymi tylko na okazję, by wykonać duży skok i zniknąć w mroku. Niezależnie od tego, niziołki są sprytnymi, pomysłowymi osobnikami, wiedzącymi jak przetrwać. Niziołki przedkładają kłopoty nad nudę. Są nieuleczalnie ciekawskie. Polegając na swej zdolności przetrwania i uciekania przed niebezpieczeństwami, okazują śmiałość, której większe ludy nie mogłyby dorównać. Niziołki mają spore apetyty, zarówno na jedzenie, jak i inne przyjemności. Lubią dobrze przygotowane posiłki, porządne napitki, wyśmienity tytoń i wygodne ubrania. Choć można ich skusić obietnicą bogactwa, zwykły wydawać zdobyte złoto, zamiast je gromadzić. Niziołki są również znanymi kolekcjonerami. Choć ci co bardziej tradycyjni będą zbierać filiżanki, książki czy suszone kwiaty, niektórzy cenią sobie rzeczy, jak skóry dzikich bestii - lub nawet same bestie. Bogate niziołki czasami wynajmują poszukiwaczy przygód, aby zdobyli egzotyczne przedmioty do uzupełnienia kolekcji. Niziołki mają około 90 centymetrów wzrostu i zwykle ważą między 15 a 17 kilogramów. Ich skóra jest rumiana, a włosy czarne i proste. Mają brązowe lub czarne oczy. Mężczyźni często noszą długie baczki, lecz rzadko widuje się u nich brody, zaś prawie w ogóle wąsów. Lubią nosić proste, wygodne i praktyczne ubiory. W przeciwieństwie od przedstawicieli większości ras, przedkładają wygodę nad okazywanie bogactwa. Osiągają dojrzałość po dwudziestce i zasadniczo żyją do połowy następnego stulecia.
Modyfikatory atrybutów: +2 zręczność, -2 siła
Podrasy: Lekkostopi, Długole, Podziemne niziołki